İtalyan alfabesinde kaç harf var?

İtalyan alfabesinde 21 harf (im) var, ama yabancı dillerden gelen başka sözcükler olduğu için, bunlara 5 harf daha eklenir.

İtalyan alfabesinde hangi imler var?

İtalyan alfabesinde şu harfler var:

a, b, c, d, e, f, g, h, i, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, z.

Sonradan eklenen imler:

j, k, y, w, x

İtalyan alfabesindeki imlerin çoğu (15 im) Türkçe’deki aynı sesleri verir:

a, b, d, e, f, i, l, m, n, o, p, r, t, u, v.

Türkçe’ye göre, İtalyanca’da değişik biçimde okunan harfler:

c, g, q, s, z.

Türkçe’de olup da İtalyanca’da olmayan sesler:

ğ, h, ı, j, ö, ü.

İtalyanca’da başka imlerle gösterilen sesler ise şunlar:

c, ç, g, s, ş, y, z.

Şimdi, İtalyanca’da olan bu değişiklikleri ayrıntılı olarak görelim!

C

  • “e” ve “i” harflerinden önce gelirse “Ç” olarak okunur!

Örnekler: Cena (akşam yemeği), Città (kent), Ciao (Merhaba/Hoşça kal!), Centro (merkez)

  • “e” ve “i” harflerinin dışında başka harflerden önce gelirse”K” olarak okunur!

Örnekler: Cuore (gönül), casa (ev), conto (hesap), chiudere (kapamak)

 

G

  • “e” ve “i” harflerinden önce gelirse “C” olarak okunur!

Örnekler: Gelato (dondurma), giardino (bahçe), giorno (gün)

  • “Gli” genellikle iki sesli arasında bulunursa veya belirtme parçağı olarak kullanılırsa  “lyi” olarak okunur!

Örnekler: Aglio (sarımsak), griglia (ızgara), maglione (kazak), foglia (yaprak)

  • “Gn”  “ny” olarak okunur!

Örnekler: Lasagna (lazanya), sogno (düş), ragno (örümcek), disegno (resim)

  • Bunların dışında, öbür durumlarda, hep “G”  olarak okunur!

Örnekler: Goccia (Damla), gatto (kedi), ghiaccio (buz)

 

H

Benzer sözcükleri  ayırdetmek için ve kimi harflerin ses değiştirmemesi için kullanılır!

Örnek: Turchia (aradaki “h” harfi olmazsa “Turça” diye okunur)

 

J

İtalyan alfabesinde yok, ama yabancı dillerden alınan sözcüklerde var. Türkçe’deki “Y” sesiyle aynıdır!

Örnek: Jugoslavia  (Yugoslavya)

 

K

İtalyan alfabesinde yok ama yabancı dillerden alınan sözcüklerde var. Türkçe’deki “K” sesiyle aynıdır!

Örnekler: Kiwi (kivi), koala

 

Q

Türkçe’de “K” olarak okunur!

Örnekler: Quadro (tablo), qualcosa (birşeyler), quando (ne zaman), quattro (dört)

 

S

  • Seslilerden önce,
    “f, p, q, t” harflerinden önce,
    c + “a,o,u” harflerinden önce,
    c + sessiz harflerden önce gelirse
    “S” olarak okunur.

Örnekler: Sole (güneş), Sale (tuz), Sera (akşam), Scala (merdiven)

  • Öbür sessizlerden önce veya iki sesli arasında olursa, “Z” okunur!

Örnekler: Smeraldo (Zümrüt), Slitta (kızak), Sposa (gelin), Naso (burun)

  • “ sc ” + “ e, i ” Türkçe’de “Ş” olarak okunur!

Örnekler: Sciarpa (atkı), Scienza (bilim), Scelta (seçim), Conoscere (tanımak)

W

İtalyan alfabesinde yok ama yabancı dillerden alınan sözcüklerde var. Türkçe’de “V” olarak okunur.

Örnek: Wafer (gofret)

X

İtalyan alfabesinde yok ama yabancı dillerden alınan sözcüklerde var. Türkçe’de “ks” olarak okunabilir!

Örnek: Xilografia (tahtabasım)

Y

İtalyan alfabesinde yok ama yabancı dillerden alınan sözcüklerde var. Türkçe’deki “Y” sesiyle aynıdır.

Örnek: Yogurt (yoğurt)

Z

Türkçe’de “ts” olarak okunabilir!

Örnek: Zaino (sırt çantası), Zero (sıfır), Pizza